Jessica van Eat.Run.Love schreef onderstaande blog over haar Triathlon Utrecht, die we graag met jullie delen!

Gisteren deed ik een sprint triathlon in Utrecht (750m zwemmen, 22,8km fietsen, 5km rennen). Na afloop stond ik te stuiteren van adrenaline, maar toen ik thuis kwam stortte ik in. Na een lekkere douche en een goede lunch deed ik even een dutje op de bank. Dat komt niet heel vaak voor dat ik dat doe, maar het was zo lekker! In deze blog neem ik jullie mee met mijn ervaringen van deze triathlon. Het was pas mijn tweede triathlon (vorig jaar september deed ik de Bosbaan Triathlon, het verslag lees je hier), dus ik was erg benieuwd naar mijn vorderingen.

De wekker staat om 07.00

De sprint triathlon start al om 9.30, gezien de warmte vind ik dat eigenlijk wel lekker. Maar dat betekent wel dat ik vroeg de wekker moet zetten! Zaterdagavond lig ik dus al op tijd in bed en als om 7.00 de wekker gaat, ben ik snel wakker. Ik maak een flapjack pannenkoek – één van mijn nieuwe favorieten – en om 8.00 rijden we weg. Mijn vriend gaat mee als support en fotograaf en dat vind ik héél lief!

Ik heb mijn wetsuit mee genomen, maar eigenlijk ga ik er stiekem al vanuit dat ik deze niet aan mag. Als de watertemperatuur hoger is dan 22 graden is een wetsuit namelijk verboden. Voorgaande dagen tikte de watertemperatuur al de 22 graden aan en om 8.00 zie ik inderdaad op Facebook een berichtje dat wetsuits verboden zijn. Aan de andere kant, het scheelt ook weer tijd in de wisselzone! Als ik al mijn spulletjes heb klaar gezet en gebruik heb gemaakt van een Dixie is het alweer 9.15.

Zwemmen valt mee!

De triathlon heeft een waterstart wat inhoudt dat je vanuit het water begint. Lekker om alvast even door te komen, dan snak je ook niet zo naar adem. Het water heeft een heerlijke temperatuur dus dat is fijn! Ik ga helemaal aan de buitenkant liggen want het zwemmen is toch wel waar ik me het meest zorgen om maak. Op deze manier heb ik hopelijk het minst last van andere mensen. Als het startschot gaat wacht ik even en dan ga ik achter de rest van de zwemmers aan. Ik kan al prima borstcrawl, maar ik merk toch dat ik het eerste stuk afwissel met elke keer een paar schoolslagen. Pas iets voor de helft kom ik er echt lekker in en doe ik langere stukken borstcrawl. Ik weet trouwens niet wat ik heb vandaag, maar ik heb een enorme afwijking naar het midden van het water. Normaal gesproken lukt het me redelijk om in een lijn te zwemmen, maar vandaag even niet. En dat kost me wel de nodige meters extra. Als ik het water uit ga, zie ik mijn zwager een paar tellen voor mij. Dat verbaast me, want hij is een veel betere zwemmen. Al joggend ga ik naar mijn fiets, badmuts en zwembril alvast af. Aangekomen bij de fiets zet ik eerst mijn helm en zonnebril op, daarna droog ik mijn voeten een beetje af, trek ik mijn sokken en schoenen aan en vergeet ik bijna mijn startnummer. Deze is op de grond gevallen, maar zie ik gelukkig nog net op tijd.

Tijdens het fietsen heb ik het zwaar

Snel de wisselzone uit voor 2 rondes iets meer dan 11 km. Vorig jaar hoefde ik maar 20km te fietsen, dus qua tijd zal ik het niet helemaal kunnen vergelijken. Het parcours is mooi, maar ik kom er niet lekker in. Ik dacht dat het windstil was, maar voor mijn gevoel waait het hartstikke. Stukken wind tegen ga ik niet harder dan 26km per uur en ook stukken wind mee kom ik met moeite boven de 32km uit. Het tweede rondje lijkt een eeuwigheid te duren en ik zak ook terug in tempo. Ik probeer wel iedere keer aan te zetten, maar het gaat niet echt. Ik ben dan ook blij als de tweede ronde erop zit.

Hardlopen gaat top!

In de wisselzone hang ik snel mijn fiets op en wissel ik mijn schoenen. Ik heb vorige week nog snelveters gekocht, dus ik hoef mijn veters niet meer te strikken. Handig! Op het laatst besluit ik ook nog mijn zonnebril af te gooien. Ik ren weg uit de wisselzone en kan al direct wat mensen inhalen. En zo gaat het eigenlijk de hele route door. Bij een triathlon wordt je altijd gewaarschuwd voor zwabberbenen na het fietsen, maar daar heb ik eigenlijk nooit heel erg last van. Ja, natuurlijk voelt het wel vreemd, maar ik kom redelijk snel in mijn ritme. Het tempo kan ik flink hoog houden en ik blijf mensen inhalen. Heerlijk gevoel is dat na het fietsen. Ik vind het lastig om in te schatten wanneer ik moet versnellen, want wil ook geen steek krijgen zoals vorig jaar. Achteraf gezien had ik misschien nog iets meer op het einde kunnen versnellen, maar nu kwam ik vrij relaxed de finish over. Even uitpuffen bij de finish; drie bekertjes water, een stuk sinaasappel en wat winegums verder ben ik er weer. Wat zijn triathlons toch leuk!

En mijn eindtijd?

Die was 1.32.01. Uiteraard heb ik nog even mijn exacte tijd van vorig jaar opgezocht, die was 1.32.30. Een halve minuut sneller, maar wel met 3km extra fietsen. Eigenlijk een stuk sneller dus. Op het zwemmen heb ik 2 minuten winst behaald, ook mijn wissels gingen sneller en tijdens het hardlopen heb ik gewoon een PR op de 5km gezet! Dat zie ik natuurlijk al op mijn horloge en als ik thuis ben zie ik ook nog eens dat ik derde vrouw in mijn categorie ben geworden met het hardlopen Super leuk! Ik heb het vandaag verloren op het fietsen. Ik kwam er niet lekker in, mijn tempo lag te laag en had moeite om door de verzuring heen te fietsen. Daar wil ik de komende tijd dus nog wel op gaan trainen, want verder ben ik meer dan tevreden!

Het idee was dat dit mijn enige sprint triathlon zou zijn ter voorbereiding op de Olympic Distance in Barcelona, maar nu ben ik toch stiekem aan het kijken of ik in augustus of begin september nog een sprint triathlon kan doen. Ik merk dat ik het super leuk vind en het is een goede training om nog een keer de wissels te oefenen en toch te kijken of ik het fietstempo nog wat verder omhoog kan krijgen. Zit nu te denken aan Perskindol Triathlon 020 (Ouderkerkerplas, 12 augustus) of Newstyle Triathlon Maarssen (Maarssen, 2 september).

Oh ja; ik kreeg op Instagram al meerdere vragen over mijn trisuit. Deze is van Zone 3 en heb ik gekocht bij Bikester. Ik wilde graag een volledig triathlon pakje omdat dat me handiger lijkt met een wetsuit. Daarbij heb je dan geen last van opkruipende shirtjes. Ik droeg hem gisteren voor het eerst en hij zat top, een aanrader!