Ik ben een hardloper en hoe langer de afstand, hoe leuker ik het vind. Toch dacht ik er al stiekem een paar jaar over om eens een triathlon te doen.
In het voorjaar begon het te kriebelen. Ik had een oud racefietsje gekregen van een vriend en ik trok regelmatig baantjes in het buitenbad. Ik vond de Triathlon Utrecht, klikte rond op de website en alles klopte. De locatie, de afstanden en de datum, het paste allemaal precies in mijn trainingsschema.
Op de wedstrijddag was ik nerveus. Als zenuwen meetellen voor het klassement, zat ik zeker in de top 10! Vanaf het ophalen van mijn startnummer ging het gelukkig beter. De vrijwilligers waren vriendelijk en tot mijn opluchting kwam mijn fiets, 10 versnellingen met de hendels op het frame, door de keuring. Ik vreesde een ‘dit kan echt niet meer’ maar hoorde een opgewekt ‘Heb je er zin in?’ Zeker had ik er zin in!
De wedstrijd zelf was geweldig. Een mooi en schaduwrijk parcours, aanmoedigingen van de vrijwilligers en het was verrassend goed vol te houden. Ik vond de triatlon altijd intimiderend maar dat bleek volkomen onterecht. Twijfel niet om mee te doen, schrijf je gewoon in!
